«Ο άνδρας μου πριν 1 χρόνο έφυγε για την Γερμανία. Εγώ με τα παιδιά έφυγα τον Φεβρουάριο 2016 από την Συρία, από την Δαμασκό, για να περάσω στην Τουρκία, μετά στην Ελλάδα και από εκεί να φθάσω στη Γερμανία. Έτσι μας είπαν … Πήρα μαζί μου χρήματα και χρυσαφικά που μου έδωσαν τα πεθερικά μου. Ήμαστε μια ομάδα γυναικών με παιδιά. Μόλις περάσαμε τα σύνορα , ο διακινητής πήρε τους σάκους που κουβαλούσαμε με αποτέλεσμα να χάσουμε μερικά από τα χρήματα και έγγραφα που είχαμε μαζί μας. Περπατούσα 3 ημέρες έχοντας στην πλάτη μου την μικρή μου κόρη για να κάνω πιο γρήγορα…Μόλις περάσαμε στην Τουρκία, περπατώντας
στα βουνά , μας επιτέθηκε μια ομάδα… μας ζήτησαν να βγάλουμε τα ρούχα μας και μας πήραν όλα τα υπόλοιπα χρήματα, χρυσαφικά κ.λπ. που κρύβαμε επάνω μας… Πέταξαν τα ρούχα μας μπροστά μας και τα ξαναφορέσαμε χωρίς να έχουμε πλέον τίποτα μαζί μας. Φθάσαμε στα παράλια της Τουρκίας, από εκεί στη Χίο, στην Αθήνα, στην Ειδομένη, στην Κατερίνη, στον καταυλισμό και τώρα εδώ σε σπίτι, μας φιλοξενείτε… έχουμε σπίτι, με πόρτα που κλείνει, με κλειδί στην πόρτα μας! Μας δίνετε τα υλικά για φαγητό, μαγειρεύουμε και τρώμε σαν οικογένεια, μας συμπεριφέρεστε με αξιοπρέπεια… Ξαναζούμε και πάλι!»